Anne baba olarak çocuğunuzun gelişimini en iyi şekilde desteklemek istersiniz. Fakat bazen farkında olmadan bazen iş yoğunluğu nedeniyle anne baba olarak çocuğunuz ile ortak vakit geçirmekten uzak olabiliyorsunuz.
Çocuk ile ortak vakit geçirmek; çocuğunuzla birlikte oyun oynamak, kitap okumak, günlük rutin işlerde iş birliği içinde olmak, sohbet etmek, birlikte yemek yemek, hatta yemek yapmak ve birçok anda beraber olduğunuz zamanı etkileşim içinde geçirmenizdir.
Çocuğunuz ile günlük yaşantınızda etkileşim halinde olmaya çalışın. Bu etkileşim siz televizyon izlerken çocuğunuzun oyuncaklarıyla oynaması değildir ya da siz ev işlerini yaparken çocuğunuzun televizyon izlemesi değildir. Çocuğunuzla etkileşim halinde olmanız, birlikte aynı oyunu oynamanız, siz iş yaparken çocuğunuzun size yardımcı olması ya da yatmadan önce çocuğunuza kitap okumanızdır.
Yapılan araştırmalarda babaların çocuklarıyla sıcak ve yakın ilişkiler kurmalarının çocukların psikolojik olarak daha uyumlu, okulda daha başarılı oldukları ve akranları ile daha iyi ilişkiler kurdukları gözlemlenmiştir.
Aile içi ilişkilerde ebeveynlerin özellikle babaların çocukları ile geçirdiği ortak vakitlerin teknoloji ve iş hayatı yoğunluğu ile azaldığı bilinmektedir. Fakat bu durum çocuklarla etkili zaman geçirmeye engel değildir. Çocuğunuzla ortak vakit geçirme zamanını en iyi şekilde planlayarak çözebilirsiniz.
Ortak vakit geçirmede kolay ve pratik çözümler:
Yapılan bir araştırmada 4-6 yaş grubu çocukların anne ve babası ile en çok nereye gitmek istedikleri sorulduğunda; park/lunapark cevabını vermişlerdir. Yine aynı araştırmada çocuklara anne ve babanları ile en çok ne yapmaktan hoşlanırsın sorusu sorulduğunda oyun oynamak, yemek yapmak ve gezmeye çıkmak yanıtını vermişlerdir.
Her Güne 1 Kitap
Erken yaşlarda kitap okumak ileriki yaşlarda çocukların okuma başarısını, kelime dağarcığını olumlu yönde etkilemektedir. Kitap sevgisi çocukların dünyaya bakış açısını zenginleştirir ve düşüncelerini çeşitlendirir.
Çocuğunuzla birlikte her gün kitap okumaya çalışın.
- Bebeklik döneminde itibaren çocuklar kitaplara karşı ilgili ve meraklılardır. Bebeğinizle birlikte tek resimli kitapları okuyabilir, sevdiği bir oyuncağı hakkında konuşup ona küçük hikayeler anlatabilirsiniz.
Her gün çocuğunuz ile sözel olarak paylaşımda bulunmaya özen gösterin. Günlük işleriniz hakkında konuşabilir, rutin işlerinizi hikayeleştirebilirsiniz. Çocuğunuz ile yaptığınız bu paylaşımlar anne-baba-çocuk arasındaki bağı kuvvetlendirecektir.- Küçük yaşlarda çocukların dikkat süreleri kısa olduğu için bir hikâyeyi bitirmenizi beklemeyebilir. Bu gibi durumlarda hikâye okuma saatlerini farklılaştırabilirsiniz. Bir kâğıda kendiniz resimler çizerek hikayeler üretebilirsiniz.
- Çocuğunuz kendi hikayelerini kendisi okumaya başladığı zaman ailecek kitap okuma saatleri planlayabilirsiniz. Daha büyük yaşlarda ise çocuğunuz ile okuduğunuz kitaplar hakkında konuşabilirsiniz.
Her güne 1 oyun
- Çocuklar için oyun oynamak çok çeşitlidir ve yaptıkları birçok şey onlar için oyundur. Bir bebeğin, sesleri tekrar etmesi, bir nesneyi sallaması, annesinin babasının onun ile konuşması, çocukların koşması, eşyaları karıştırması, etrafını izlemesi… Birçok şey çocuklar için oyundur ve oyun demek sadece oyuncaklarla oynamak değildir.
- Çocuğunuzla yapacağınız en ufak bir etkileşim çocuğunuz için oyun oynamak demektir. Yani gün içerisinde 1 oyun değil birden fazla oyun oynayabilirsiniz. Bir annenin çocuğuyla birlikte kahvaltı hazırlaması, bir salatalığı konuşturması ya da çamaşırları renkleri göre ayırması çocuk için bir oyundur ve bir anne gün içerisinde çocuğuyla birlikte çok kolay bir şekilde oyun oynayabilir. Bir baba eve geldiğinde çocuğu ile sohbet etmesi, resim yapması ya da aynı sofrada yemek yiyip şakalaşması çocuk için bir oyundur.
ÇOCUKLAR BİRÇOK ŞEYİ FARKEDER VE HİSSEDER. MUTLULUĞUNUZU, SEVGİNİZİ, MUZSUZLUĞUNUZU YORGUNLUĞUNUZU… VE ANNE-BABASIYLA GEÇİRDİĞİ MUTLU ZAMANLARI HİÇBİR ZAMAN UNUTMAZ. ÇOCUĞUNUZA SEVGİNİZLE ÖRNEK OLUN.
Çocuk Gelişimci Sena ARMUTLU
BENİM FARKETMEDİĞİMİ DÜŞÜNDÜN AMA, BEN
BENİM FARKETMEDİĞİMİ DÜŞÜNDÜN AMA, BEN
yaptığım ilk resmi duvara astığını gördüm ve hemen bir tane daha yapmak istedim.
BENİM FARKETMEDİĞİMİ DÜŞÜNDÜN AMA, BEN
bir kediyi beslediğini gördüm ve hayvanlara iyi davranmanın güzel bir şey olduğunu öğrendim.
BENİM FARKETMEDİĞİMİ DÜŞÜNDÜN AMA, BEN
en sevdiğim keki yaptığını gördüm ve küçük şeylerin hayatta özel şeyler olabileceğini öğrendim.
BENİM FARKETMEDİĞİMİ DÜŞÜNDÜN AMA, BEN
dua ettiğini duydum ve konuşabileceğim bir Allah’ın olduğunu ve O’na güvenmeyi öğrendim.
BENİM FARKETMEDİĞİMİ DÜŞÜNDÜN AMA, BEN
yemek yaptığını ve hasta bir arkadaşına verdiğini gördüm ve birbirimize iyi bakmamız gerektiğini öğrendim.
BENİM FARKETMEDİĞİMİ DÜŞÜNDÜN AMA, BEN
hiç bir şeyi olmayan insanlara zaman ayırdığını ve para verdiğini gördüm. Bir şeyleri olan insanların, elindekileri olmayanlarla paylaşmaları gerektiğini öğrendim.
BENİM FARKETMEDİĞİMİ DÜŞÜNDÜN AMA, BEN
evimize ve ailemize çok iyi baktığını gördüm ve sahip olduklarımıza çok iyi bakmamız gerektiğini öğrendim.
BENİM FARKETMEDİĞİMİ DÜŞÜNDÜN AMA, BEN
sorumluluklarını, kendini iyi hissetmediğin zamanlarda bile yerine getirdiğini gördüm ve büyüdüğümde sorumluluk sahibi olmam gerektiğini öğrendim.
BENİM FARKETMEDİĞİMİ DÜŞÜNDÜN AMA, BEN
bazen gözlerinden yaş geldiğini gördüm ve bazı şeylerin incitebileceğini öğrendim.
BENİM FARKETMEDİĞİMİ DÜŞÜNDÜN AMA, BEN
kendine değer verdiğini gördüm ve olabileceğim kadar iyi olmaya çalıştım.
BENİM FARKETMEDİĞİMİ DÜŞÜNDÜN AMA, BEN
büyüdüğümde iyi ve üretken bir insan olabilmek için önemli hayat derslerini öğrendim.
VE SANA BAKIP SÖYLEMEK İSTEDİM Kİ;
“benim farketmediğimi düşündüğün sırada, gördüğüm bütün şeyler için teşekkür ederim.”
Kaynak:The HSC Foundation “the Little Book”
Çeviri: B.U.Bayoğlu, T. Ergün, B. Sicim
Beyza TOPRAK