Çocuklarımızı her dönemde hayata hazırlamaya çalışıyoruz. İyi bir insan olmasını, adam olmasını, hata yapmamasını istiyoruz. Peki bunu yaparken ne kadar nasihat ve öğüt veriyoruz ne kadar örnek oluyoruz?
Lise son sınıf öğrencileri ile yapılan bir araştırmada ergenlerin en çok anne baba tarafından eleştirilmek, konuların çok uzatılması, aşırı şekilde nasihat edilmesi, anlaşılmamak, dağınık olduğunun söylenmesi gibi konularda yetişkinler ile çatışma yaşadıkları saptanmıştır.
Ergenlik döneminde sürekli nasihat ve öğütte bulunulması ergenin sizi dinlemesini ve anlamasını engeller. Ergen birey öncelikle kendisinin anlaşılmasını ister. Ergen ile konuşmadan önce onun da konuşmaya hazır olması önemlidir. Zorla konuşma ortamı yaratmanız, iletişimi zayıflatıcı bir etkendir.
Ergenin ne düşündüğünü anlamak, onun duygularını anladığınızı ifade etmek iletişiminiz için en iyi başlangıçtır.
Ergen kendisinin yargılanmasından ve nasihat verilmesinden hoşlanmaz. Konuşma ortamında sen hiçbir şey bilmiyorsun, ben biliyorum duygusu olmamalıdır.
Eğer çocuğunuza iletmek istediğiniz bir düşünceniz varsa bunu nasihat veriyormuş gibi konuşmalara girmeyin. Her zaman nasihat verici bir konumda olmanız, ergenin sizi hep öğüt veren bir kişi olarak görür ve size karşı iletişimi kapatabilir.
Ergen ile geçirilen ortak vakitler vermek istediğiniz mesajlar için en iyi zamanlamadır. Bu vakitlerde çocuğunuza çok iyi örnek olmalısınız.
Aynı öğütleri sürekli tekrar etmeniz, çocuğunuzun sizi dinlemesini engelleyecektir. Bunları zaten biliyorum diyerek sizi dinlemek istemeyebilir.
Nasihatin kararında ve yerinde verilmesi önemlidir. Çocuğa gereğinden fazla ve konuyla ilgili olmayan nasihatler vermek yararlı olmaz.
Verilen öğüt ve nasihati eğer yetişkin uygulamıyorsa bu ergen üzerinde etkili olmayabilir.
Verilen öğütler eleştirel şekilde, aşağılayıcı bir tavırla olmamalıdır.Bu durum ergen bireyin kişiliğini zedeleyici bir iletişim şeklidir.
Ergene öğüt vermeden önce onu dinlemeniz ve daha sonrasında kendi endişelerini ve düşüncelerini dile getirmeniz üzerinde durulan konuyu daha anlaşır kılacaktır.
Çocuğunuza yapmadığı davranışlar için yapabilir düşüncesiyle önceden öğütler vermemelisiniz, bu gibi tavırlarla onu korkutmaya çalışmanız doğru olmamakla birlikte etkili de değildir.
Çocuğunuzla konuşurken onun olumlu taraflarını konuşmalarınızda, iletişiminizde daima yer vermelisiniz.
Unutmayın, en iyi nasihat örnek olmaktır.
Çocuk Gelişimci Sena ARMUTLU
Beyza TOPRAK